 |
| Herb Ossoria; autor: Bastian |
Ossoria (Osoria, Osorya, Ossolińczyk, Ossorja, Ossorya, Poświst, Szarza, Sztarza) – herb szlachecki.
Herb przeniesiony do Polski z Czech. Na Mazowszu znany pod nazwą Poświst. W wyniku unii horodelskiej* w 1413 herb został przeniesiony na Litwę. [źródło]
-----------
*Unia horodelska – zawarta 2 października 1413 w Horodle pomiędzy Polską a Litwą. Potwierdzała wspólną politykę obu państw, wprowadziła instytucję odrębnego wielkiego księcia na Litwie wybieranego przez króla Królestwa Polskiego za radą i wiedzą bojarów litewskich oraz panów polskich, wspólne sejmy i zjazdy polsko-litewskie, urzędy wojewodów i kasztelanów na Litwie, a litewską szlachtę katolicką zrównała z polskimi rodami.
W wyniku unii do polskich rodów herbowych przyjęto 47 rodów bojarskich wyznania rzymskokatolickiego.
 |
| Herb Sulima; autor: |
Na Litwę przeniesione zostały herby, m.in. Ossoria, do którego należał zaadoptowany litewski (żmudzki) bojar Twerbud (Twerbuth, Twiributh) oraz Sulima, ród, który przyjął do swego herbu litewską rodzinę niejakiego Rodywiła czyli
Radziwiła. Nie chodzi tu jednak o protoplastę słynnej później litewskiej
rodziny magnackiej herbu Trąby. Herb Sulima występował głównie w ziemi gnieźnieńskiej, kaliskiej, łęczyckiej, sieradzkiej i krakowskiej.
Schyłek XIV wieku przyniósł pierwszą wzmiankę pisaną o herbie Sulima. W 1397 roku nazwa rodu i herbu pojawiła się w księgach sądowych województwa łęczyckiego (zapis de cleynodio Sulima) Jan Długosz stawia hipotezę, powtarzaną później przez innych heraldyków (Paprockiego, Bielskiego, Okolskiego, Niesieckiego), jakoby Sulimczycy byli rycerstwem napływowym z Niemiec.(...) Hipoteza ta jest jednak dziś podawana w wątpliwość przez niektórych historyków.
Niektóre z występujących tam [lista herbownych] nazwisk należą do rodów przypuszczonych do herbu drogą adopcji. Pierwszym (nie licząc Rodywiła) udokumentowanym adoptowanym (rok 1506) był radny Jan Baytel (Beutel) z Torunia. (...) Nowych Sulimitów przyjmowano do rodu do końca istnienia I
Rzeczypospolitej. (...) Sulimy używały także kilka rodzin pochodzenia obcego, m.in. tatarskiego i ormiańskiego. (...) Warto wspomnieć o wydanej w 1855 książce rosyjskiego heraldyka Aleksandra Borysowicza Łakiera Heraldyka rosyjska. Autor przytacza tam nazwiska rosyjskiej szlachty, która przejęła niektóre polskie herby. Wśród nich jest Sulima. [źródło]
Herbowni (klejnotni, współherbowni) – osoby i rodziny posługujące się tym samym herbem, lub jego odmianą, staropolskie określenie rodu herbowego.
Termin funkcjonujący w zasadzie tylko w heraldyce polskiej, a więc na ziemiach dawnej Rzeczypospolitej. Jedynie tu występowało nieznane reszcie Europy pojęcie rodu herbowego, tj. zjawisko używania jednego herbu, w niezmienionej postaci przez wiele, czasem kilkaset rodzin będących gałęziami jednego rodu rycerskiego, a czasem wręcz niespokrewnionych, a powiązanych jedynie prawnie przez adopcję herbową.(...) Rodziny używające tego samego herbu tworzyły tzw. ród herbowy, obecnie niekiedy porównywany z klanem. Współherbowość była prawdopodobnie w wielu przypadkach śladem wspólnego pochodzenia z czasów plemiennych i wczesnego średniowiecza. W niektórych przypadkach mogła świadczyć o wspólnym terytorialnym pochodzeniu. Niespokrewnione ze sobą rodziny należące do jednego rodu herbowego, wykazywały często rodzaj solidarności rodowej. Solidarność ta obejmowała również rodziny, z którymi nawet legendarnego pokrewieństwa nie mogło być, np. adoptowane do herbu rodziny nobilitowane i rody szlachty litewskiej.[źródło]
Herbowni (klejnotni, współherbowni) – osoby i rodziny posługujące się tym samym herbem, lub jego odmianą, staropolskie określenie rodu herbowego.
Termin funkcjonujący w zasadzie tylko w heraldyce polskiej, a więc na ziemiach dawnej Rzeczypospolitej. Jedynie tu występowało nieznane reszcie Europy pojęcie rodu herbowego, tj. zjawisko używania jednego herbu, w niezmienionej postaci przez wiele, czasem kilkaset rodzin będących gałęziami jednego rodu rycerskiego, a czasem wręcz niespokrewnionych, a powiązanych jedynie prawnie przez adopcję herbową.(...) Rodziny używające tego samego herbu tworzyły tzw. ród herbowy, obecnie niekiedy porównywany z klanem. Współherbowość była prawdopodobnie w wielu przypadkach śladem wspólnego pochodzenia z czasów plemiennych i wczesnego średniowiecza. W niektórych przypadkach mogła świadczyć o wspólnym terytorialnym pochodzeniu. Niespokrewnione ze sobą rodziny należące do jednego rodu herbowego, wykazywały często rodzaj solidarności rodowej. Solidarność ta obejmowała również rodziny, z którymi nawet legendarnego pokrewieństwa nie mogło być, np. adoptowane do herbu rodziny nobilitowane i rody szlachty litewskiej.[źródło]
Protoplastą rodu Zadarnowskich herbu Sulima jest Stanisław Ratołd (Ratold), który w roku 1536 otrzymał od króla Polski Zygmunta Starego przywileje szlacheckie, ziemie (Zadarnowo), nazwisko (Zadarnowski) oraz prawo posługiwania się herbem Sulima.
Kim byli Ratołdowie lub Ratoldowie i skąd przybyli na Litwę? O tym w następnym wpisie.
Zapraszam!
* * *
Hiking coats of arms and adoptions family members belonging to the coat of arms:
Ossorya coat of arms (Osoria, Osorya, Ossolińczyk, Ossorja, Ossory, Poświst, Szarza, Sztarza) - coat of arms.
Herb moved to Polish from the Czech Republic. In Mazovia known as Poświst. As a result of the union in Horodlo * in 1413 coat of arms he was moved to Lithuania. [link]
-----------
* Union in Horodlo - signed October 2, 1413 in Horodło between the Polish and Lithuania. It confirmed the common policy of the two countries, introduced the institution of a separate Grand Duke of Lithuania elected by the King of the Polish Kingdom with the advice and knowledge of the boyars Lithuanian and Polish lords, joint parliaments and congresses Polish-Lithuanian offices of provincial governors and castellans in Lithuania and the Lithuanian nobility Catholic equated with Polish families.
As a result of the union to the Polish families of arms they adopted 47 families of boyars Roman Catholics.
Lithuania were transferred coats of arms, including Ossorya coat of arms, which was adopted Lithuanian (Samogitian) bojar Twerbud (Twerbuth, Twiributh) and Sulima family, who took his family coat of arms of Lithuania named Rodywiła or Radziwiłł. It is not, however, about the progenitor of the famous later the Lithuanian aristocratic family coat of arms Trąby (Trumpets). Herb Sulima occurred mainly in the land of Gniezno, Kalisz, Łęczyca, Sieradz and Krakow.
The decline of the fourteenth century brought the first written mention of the coat of arms Sulima. In 1397 years the name of the family and the coat of arms appeared in court records province Łęczyca (write de cleynodio Sulima) Jan Dlugosz hypothesized repeated later by other heralds (Paprocki, Bielski, Okolski, Niesiecki), supposedly Sulima were knights migrant from Germany. (. ..) this hypothesis, however, is today called into question by some historians.
Some of the common there [list members belonging to the coat of arms] names belong to the families of assumed to coat through adoption. The first (not counting Rodywiła) documented an adopted (year 1506) was a councilor Jan Baytel (Beutel) from Torun. (...) New Sulimit’s (members of Sulima) admitted to the family until the end of the First Polish Republic. (...) Sulima have used several families of foreign origin, including Tatar and Armenian. (...) It is worth mentioning published in 1855 a book of Russian heraldry Alexander Borisovich varnish Russian Heraldry. The author cites the names there of the Russian nobility, which took over some of the Polish coat of arms. Among them is Sulima. [link]
Heraldic family - individuals and families speaking the same coat of arms, or a variant thereof, staropolskie determine the family coat of arms.
The term functioning only in a heraldry Polish, so the lands of the former Republic. Only here occurred unknown to the rest of Europe the concept of the family coat of arms, ie. The phenomenon using a single coat, unchanged for many, sometimes hundreds of families who are branches of one family of knights, and sometimes unrelated and related only legally through adoption of arms. (...) Families use the same coat of arms created the so-called. family coat of arms, now sometimes compared to the clan. Współherbowość was probably in many cases trace a common origin from the time of tribal and early Middle Ages. In some cases, able to provide a common territorial origin. Unrelated families belonging to one family coat of arms showed a kind of solidarity is often hereditary. Solidarity also covered the family, with whom even the legendary relationship could be, for example. Adopted the coat of arms of the family ennobled families and Lithuanian nobility. [link]
Ancestor of the family Zadarnowski is Stanislaw Ratołd (Ratold) Zadarnowski Sulima, which in 1536 received from the Polish King Sigismund the Old privileges of the nobility, lands (Zadarnowo), name (Zadarnowski) and the right to use the coat of arms Sulima.
Who were Ratołd’s or Ratold’s and where did they come to Lithuania? About this in the next post.
I invite you!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz