piątek, 7 października 2016

Tropem Ratoldów cz. 7 - rodzime rycerstwo

Rycerstwo. Od lewej: z kielicha Konrada, z dzieła obcego, z pieczęci Ziemowita księcia czerskiego i płockiego z 1262 r., z dzieła obcego, z kielicha trzemeszneńskiego Dąbrówki, z dzieła obcego. [link]

Rycerz Mikołaj, z rodu Ratułdów (herbu Szeliga - niepoprawnie prawdopodobnie, bo herbu Ratułt) należy do rodu o pochodzeniu węgierskim, o czym wspominają kronikarze.

Natomiast wspomniani przeze mnie we wpisie Tropem Ratoldów cz. 5 - Jodłownik, Ołobok rycerze:
  • Rycerz Ratułda z okolic Kalisza (Ołobok) i  
  • Ratułd, który toporem przepołowił rybę z rzeki Brdy (dawniej ponoć zwanej Hołobok) w okolicach Bydgoszczy -
Herb Hołobok, autor: Bastian
- posiadali herb Hołobok (być może nadany ok. roku 1109 przez Bolesława Krzywoustego, jak głosi legenda). Imię Ratuld, mogło być imieniem pochodzenia germańskiego, które nosił ten człowiek. Co ciekawe, przy tak wielu wersjach imienia, w obu przypadkach związanych z przecięciem łososia mamy wersję Ratuld. Tenże Ratuld, wcale nie musiał być szlachcicem. Mógł zostać nim z nadania Bolesława Krzywoustego. Germańskie imię nie dziwi, skoro wiemy, że przecięcie łososia nastąpiło na obecnych zachodnich terenach Polski, które były przez wieki pod niemieckimi wpływami.

Kim byli rycerze?



Rycerstwo – stan społeczny złożony z konnych wojowników istniejący w Europie w okresie pełnego średniowiecza i późnego średniowiecza. Warstwa ta wytworzyła swoisty styl życia, ceremoniał i etykę. W zamian za nadanie ziemskie przyjmowało obowiązek służby pod rozkazami seniora. W późnym średniowieczu przekształciło się w szlachtę.[link]

Łowienie łososi - imponujący okaz!

Czyli zawodowy żołnierz. Mam broń i nie zawaham się jej użyć! :)

A szlachta?


Szlachta (ze starodolnoniemieckiego slahta; współcz. niem. Geschlecht "ród", łac. generosus "urodzony", bene natus "dobrze urodzony", nobilis "sławny") – wyższa warstwa społeczna, wywodząca się ze stanu rycerskiego w społeczeństwie feudalnym. Szlachta posiadała zespół przywilejów społecznych, z których najbardziej podstawowym był przywilej posiadania ziemi. Przynależność do szlachty łączyła się z obowiązkiem służby wojskowej. (…)W Polsce i Europie określenie szlachta (lp. szlachcic) stosowane bywało już w okresie średniowiecza, jednak transformacja stanu rycerskiego w szlachecki miała miejsce u schyłku średniowiecza i wiązała się z powstaniem monarchii stanowych.[link]

Czyli wojsko w rezerwie :)


W Polsce monarchia stanowa powstała w typowy dla krajów europejskich sposób tzn. na drodze współdziałania władców z przedstawicielami stanów w trakcie jednoczenia państwa polskiego. A więc powstanie monarchii stanowej w Polsce wiąże się ze zjednoczeniem państwa i przezwyciężeniu rozbicia dzielnicowego. Monarchia stanowa w Polsce trwała od 1320 roku (koronacja Władysława Łokietka 20 stycznia) do roku 1795 (utracenie niepodległości przez Rzeczpospolitą).[link

Dziki łosoś z Alaski złowiony przez niedźwiedzia

Nie dowiedzieliśmy się zbyt wiele o Ratoldach, 
ale cośmy sobie odkurzyli szkolną wiedzę z historii, to nasze :) 
Przypuszczam, że protoplastą naszej rodziny był Ratuld herbu Hołobok, a nie ród o węgierskich korzeniach. Nie ma w archiwalnych zapiskach niczego, poza przydomkiem Ratold, co pozwoliłoby podjąć dalszy trop. Wyobrażam sobie, jak po czterystu latach, jeden z potomków tegoż Ratulda wyrusza na wschód w poszukiwaniu nowych łowisk :)  
A bagien na Polesiu miał pod dostatkiem! :)

W starych, archiwalnych dokumentach, które staram się odcyfrować protoplasta rodu Zadarnowskich Stanisław Ratołd zawsze jest podawany z tym przydomkiem. Dwa razy spotkałam, podczas informacji o nadaniach królewskich (Zygmunt Stary i królowa Bona) określenie Ratołdowicz. Spotkałam też określenie praprawnuka Stanisława Ratołda (czwarte pokolenie) jako Stefan Fiedorowicz Ratołd Zadarnowski (Fiedor to ojciec tegoż Stefana, prawnuk Stanisława Ratołda. Ojcem Fiedora był Józef, wnuk Stanisława Ratołda od syna Piotra.) 

Oczywiście, gdy tylko coś znajdę, to natychmiast o tym napiszę :)

Następny  wpis:

Tropem Ratoldów cz. 8 - herb

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz